Informeren en motiveren

Stel dat we de afstand tussen twee personen (of beter gezegd hun telefoon) kunnen meten. Hoe kunnen we de positie van deze telefoons en dus de afstand tussen mensen voor het maatschappelijk doel gebruiken? Laten we dat illustreren met de volgende toepassingen, welke zijn geschreven in volgorde van belonend naar meer ‘straffend’; vrij naar beperkend; en in volgorde van minst naar meer indringend.

Hoe motiverend werkt jouw wielren-, fitness- of hardloopapp?  Wat als we van ‘afstand bewaren’ een social game (app) zouden maken?

Ten eerste kunnen we in plaats van stappen tellen of fietskilometers met elkaar te vergelijken, een leuke en uitdagende app maken om ‘totale teruggetrokken tijd (in uren)’ of ‘aantal uren binnen gebleven per dag’ als score te halen.

Het wordt pas écht interessant als deelnemers via Instagram of Facebook deze prestaties meten en er een onderlinge competitie ontstaat. Dit vergroot de ‘buzz’ en verspreiding van de technologie en in een later stadium om (anoniem) sentiment analyse en onderzoek te verrichten.

En wat als we mensen er gerichter aan willen herinneren om afstand te houden van elkaar? Stel je eens voor dat we pushberichten naar de mobiele devices van mensen sturen, denk aan het NL-Alert bericht dat op 22 maart jl werd verstuurd. Informatief, waarin we de noodzaak aangeven en mededelen dat “we de indruk hebben dat men onvoldoende afstand bewaard tot anderen.” Toepasbaar voor mensen die mogelijk ‘samenscholen’; weinig afstand houden of waarvan de locatie aangeeft dat ze dagelijks heel veel bewegen (niet zijnde woon-werk verkeer). Voorbeelden? Zie Machine learning for inferring animal behavior from location and movement data (Guiming Wang)

Hoe zouden we met deze locatie- en afstanddata onze handhavers efficiënter kunnen inzetten? Deze derde mogelijkheid met deze data biedt inzicht om ‘clusters van devices’te lokaliseren en ze aan te spreken. Dit scheelt onze handhavers, zoals Politie of de Buitengewoon Opsporingsambtenaren (BOA’s), werktijd en dus onnodige capaciteit.

Tot slot is het wellicht interessant om mensen via pushberichten uit te nodigen voorwetenschappelijk onderzoek op basis van dezelfde data. Wat als we ‘het houden van afstand’ en isolatie kunnen relateren aan psychische-, sociale- of medische gesteldheid? We kunnen hiermee bewust groepen / clusters van mensen vragen zich medisch te laten testen. Zodoende biedt de mate van ‘gehouden afstand’ of isolatie een aanvullende eigenschap om onze kostbare medicatiekeuze op te baseren.

  • In welke mate hebben groepen die vaker (of meer) afstand houden meer negatieve gedachten?
  • Worden mensen die meer afstand houden ook minder vaak besmet? 

Kortom. Deze voorbeelden geven aan dat we met het delen van zeer beperkte (locatie) data van mobiele telefoons, via meerdere toepassingen onze maatschappij ondersteunen. Maar hoe krijgen we deze toepassing technisch werkend?

#people #data #progress

Lees in deze reeks ook:

  1. Mensen motiveren om afstand te houden
  2. Informeren en motiveren
  3. Systeem architectuur
  4. Data objecten en “business” intelligence
  5. Data model
  6. Nauwkeurigheid
  7. Technische en software matige uitdagingen en ideeën hierover.
Uw (gemiddeld) oordeel over deze tekst en haar informatieve lading. Dank voor de feedback!
8.3/10